به علت مسائل فنی سایت را با فیلتر شکن ملاحظه بفرمایید پیشاپیش از همراهان گرامی پوزش بعمل می آید .

صفحات

نظرات

همراهان گرامی با نظر گذاشتن در پست ها به دیگران بگویید چگونه فکر می کنید

۱۳۹۱ اردیبهشت ۲۸, پنجشنبه

این جامعه شایسته آن همه شهادت ها و جان گذشتگی ها نیست

 جرس

"شما اگر به جامعه نگاه کنید، باور می کنید که این جامعه به یک انشقاق بزرگ دچار شده و کسی هم که رهبری را بر عهده دارد، از این انشقاق و از خوف این بحران، نباید خواب به چشمانش بیاید... و من تعجب می کنم که شما چگونه شب سر راحت بر بالین می گذارید، درحالیکه چند دستگی بزرگی در جامعه پدید آمده و..." این بخشی از سخنان محمد نوری زاد، نویسنده، وبلاگ نویس و سینماگر حامی جنبش است، که در........................ 

 "شما اگر به جامعه نگاه کنید، باور می کنید که این جامعه به یک انشقاق بزرگ دچار شده و کسی هم که رهبری را بر عهده دارد، از این انشقاق و از خوف این بحران، نباید خواب به چشمانش بیاید... و من تعجب می کنم که شما چگونه شب سر راحت بر بالین می گذارید، درحالیکه چند دستگی بزرگی در جامعه پدید آمده و..." این بخشی از سخنان محمد نوری زاد، نویسنده، وبلاگ نویس و سینماگر حامی جنبش است، که در یک مستند کوتاه، رهبر جمهوری اسلامی را مورد خطاب قرار می دهد.


نوری زاد در این ویدئوی کوتاه، که رهبر جمهوری اسلامی را صریحا مورد خطاب، اقدامات او را مورد انتقاد و همچنین وضعیت کشور را مورد اعتراض قرار داده، و با برشمردن تبعیض های قومی و مذهبی در کشور، از آقای خامنه ای خواسته است تا نگاه تبعیض آمیز خود به جامعه را تغییر دهد و در راستای حل معضلات کنونی گامی اساسی بردارد.

این نویسنده و مستندساز، که بارها در جریان حوادث و اعتراضات بعد از انتخابات ریاست جمهوری، مورد دستگیری و بازداشت و آزار قرار گرفته، در این کلیپ ویدئویی، که "ممد نبودی ببینی" عنوان دارد، همچنین مراتب اعتراض خود را نسبت به تداوم حصر رهبران جنبش و بازداشت و زندانی شدن مخالفان اعلام کرده و تاکید می کند: "این جامعه شایسته آن همه شهادت ها و جان گذشتگی ها نیست."
  
نوری زاد در خصوص این کلیپ در تارنمای خود نوشته است: درباره ی فیلم کوتاه “ممد نبودی ببینی” باید بگویم که این اثرشتاب زده، گرچه ازتمهیدات هنری کم بهره است اما بدلیل محتوای صریح و البته صمیمی آن، یکی از تأثیرگذارترین کارهای بصری من است. مأموران اطلاعات وسپاه، ابزارحرفه ای مرا بردند تا مگر دست مرا از تهیه وتولید فیلم کوتاه سازند. غافل ازاین که خلق یک اثرهنری بیش ازآنکه معطل ابزار جوراجورباشد، به خلاقیت وفکروهنرمندی محتاج است. روزی که برادران سپاه ابزارحرفه ای مرا بارکردند وبردند به یکی ازآنان که حکم بزرگترشان را داشت گفتم: ببین برادر، وسایل من مال شما، اما با اینجا چکارمی کنید؟ ودستم را روی گیجگاهم گذاردم. یعنی: با فکرمن چه می کنید؟ فیلمی که خواهید دید، یک گفتاگفت بی پرده و خیرخواهانه با رهبراست. مدت این فیلم بیش ازسی دقیقه بود که دربازپرداخت مجدد آن، آن را به حدودهجده دقیقه تقلیل دادم. این فیلم را تماشا کنید تا ببینید من به کجای آسیب های این روزهای جامعه مان انگشت نهاده ام. این فیلم کوتاه را به همه ی کسانی که بی گناه وبدون فرصتی برای دفاع ازپای درآمدند و هیچ صدایی نیزازآنان به هیچ کجا نرسید. تقدیم به همه ی بی گناهان اعدامی. تقدیم به همه ی شهدای جنگ. تقدیم به پدران و مادران شهدا و آسیب دیدگان. تقدیم به همه ی مهاجران. وبه آنان که دردوردست ها هستند و دلشان با ایران عزیزاست. تقدیم به شما که آن را با حوصله تماشا می کنید.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر