دوازده روز از اعتصاب غذای تر و دارو رضا شهابی فعال کارگری و عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه می گذرد. اعتصابی که در اعترض به عدم پیگیری مسئولین زندان نسبت به وخامت وضعیت جسمی اش از روز بیست هشتم آذر ما شروع شده است. این فعال کارگری از مشکل گردن و کمر که نیاز به رسیدگی فوری دارد، در رنج است و......................
دوازده روز از اعتصاب غذای تر و دارو رضا شهابی فعال کارگری و عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه می گذرد. اعتصابی که در اعترض به عدم پیگیری مسئولین زندان نسبت به وخامت وضعیت جسمی اش از روز بیست هشتم آذر ما شروع شده است.
این فعال کارگری از مشکل گردن و کمر که نیاز به رسیدگی فوری دارد، در رنج است و همچنین دارای بیماری خون است که بر اثر آن در زندان دچار خون دماغ می شود که با قطع دارو و اعتصاب غذا، وضعیت جسمی او به خطر جدی افتاده است. ادامه این وضعیت خطرات جانی برای او در پی خواهد داشت و مسئولین زندان باید برای درمان وی در بیرون از زندان هرچه سریع تر اقدام کنند. متاسفانه فشار مضاعف به زندانیان کارگری و سیاسی به امری متداول در زندانهای کشور تبدیل شده است و این فعالان در داخل زندان نیز از کمترین حقوق قانونی خود برخوردار نیستند.
***
همسر رضا شهابی، فعال کارگری دربند که در اعتصاب غذا و داروی خود به سر
می‌برد از مسئولین قضائی درخواست کرده تا به مرخصی درمانی این عضو هیات
مدیره سندیکای رانندگان شرکت واحد رسیدگی کنند.ربابه رضایی، در گفتگو با کمیته گزارشگران حقوق بشر، گفته قرار نیست چون رضا شهابی زندانی است بیاندازندش گوشه زندان و هیچ اهمیتی به وضعیت وخیم جسمی او ندهند، رضا شهابی جانی نیست، در حال حاضر خیلی از جنایتکار‌ها آزادانه زندگی می‌کنند اما به وضعیت کسی که تنها از حق و حقوق کارگران دفاع کرده است باید رسیدگی شود.
خانم رضایی گفت، نه فقط رضا شهابی، مسئولین باید به همه زندانیان سیاسی که به درمان پزشکی نیاز دارند مرخصی بدهند. وی گفت وقتی سرپرست خانواده نباشد خودش بزرگ‌ترین نگرانی است، همیشه با خودمان فکر می‌کنیم که خدایا چه خواهد شد؟ خدایی نکرده یک اتفاقی برایش نیافتد… شهابی تنها سرمایه که داشت سلامتی‌اش بود که اگر آن هم از بین برود با دو بچه و خانه مستاجری و بدبختی… اگر قرار باشد اتفاقی برای او بیافتد که زنده بودن ما هم هیچ فایده‌ای ندارد، نگرانی ما فقط سلامتی رضا شهابی است.
ربابه رضایی گفت، روز یکشنبه سوم دیماه در اثر اعتصاب غذا فشار خون رضا شهابی بسیار پائین آمد و در اثر اصرار هم سلولیانش به بهداری زندان منتقل شد اما به دلیل اینکه غیر از اعتصاب غذا، دست به اعتصاب دارو هم زده است از پذیرفتم سرم درمانی و داروهای فشار خون و مُسکن خودداری کرده است.
همسر رضا شهابی گفت، این فعال کارگری دربند به علت تغییرات فشار خون مرتباً دچار خونریزی می‌شود و در روز ملاقات هم حتی به کمک همسلولی‌هایش در حالی که رنگ و روی بسیار پریده‌ای داست به سالن ملاقات آمده است. وی افزود، از روزی که رضا شهابی دست به اعتصاب غذا زده، میزان درد گردن و کمرش به شدت افزایش یافته ودر طی ملاقات گفته است که این درد به حدی است که وقتی روی زمین نشسته‌ام نمی‌توانم بلند شوم، یا وقتی که ایستاده‌ام بدون کمک نمی‌توانم بنشینم. وی گفته است که درد به حدی بوده که حتی در هنگام استحمام مجبور است سرش را با یک دست نگه دارد و آنوقت با دست دیگر بشوید.
خانم رضایی گفت، رضا شهابی اعتصاب غذایش را تا زمان صدور مرخصی درمانی ادامه خواهد داد، ماموران زندان به ایشان گفته‌اند که شما برای ما هزینه می‌تراشید! آقای شهابی هم می‌گویند حداقل مرخصی درمانی بدهید تا خودمان درمان کنیم.
***
منصور اسالو، جعفر عظیم زاده، داود رضوی،علی نجاتی، پروین محمدی، شیث
امانی، شاپور احسانی راد، شریف ساعد پناه و برخی دیگر از فعالین کارگری در
نامه ی خود به رضا شهابی ضمن حمایت از خواست هایش خواستار پایان اعتضاب
غذای او شدند. متن این نامه به نقل از تارنمای اتحادیه آزاد کارگران ایران
به شرح ذیل است:دوست و یار عزیزمان رضا شهابی
با درودهای گرم و فراوان
خبر بدرفتاری و تهدید به کتک کاری از سوی ماموری که همراه شما به بیمارستان اعزام شده بود همه ما را عمیقا ناراحت و نگران و تا حدودی شوک زده کرد. چرا که هنوز خبر مرگ ستار بهشتی کارگر وبلاگ نویس بر روی رسانه هاست و برخی از مسئولین مملکتی در واکنش به مرگ این کارگر، صحبت از شفاف سازی و لزوم مقید کردن مامورین و زندانبانان به برخوردی انسانی با زندانیان کرده اند. بطور قطع و یقین مرگ ستار بهشتی هیچ علتی جز رفتار غیر انسانی مامورین و برخورداری آنان از اختیارات گسترده در برخورد با زندانیان نداشته است، به همین دلیل افکار عمومی انتظار داشتند پس از انتشار خبر مرگ ستار بهشتی مسئولین امنیتی و قضایی در اقدامی فوری تجدید نظری اساسی در رفتار و حدود اختیارات مامورین انتظامی و امنیتی در برخورد با زندانیان را عملی کنند. اما به نظر میاید با توجه به رفتاری که با شما شد چنین انتظاری، انتظاری عبث و بیهوده است لذا ما امضا کنندگان این نامه ضمن تاکید بر تلاش و مبارزه برای آزادی کارگران دربند و دیگر انسانهای عدالتخواه از زندانهای سراسر کشور، مصرانه بر رسیدگی عاجل به شرایط نگهداری و چگونگی رفتار مامورین و زندانبانان با تمامی زندانیان پای می فشاریم و خواهان آزادی فوری و ادامه معالجات شما در خارج از محیط زندان هستیم.
ما امضا کنندگان این نامه به شما دوست و یار عزیزمان اطمینان میدهیم لحظه ای از تلاش برای تحقق خواستهای شما که خواست همه ما کارگران در سراسر ایران است باز نخواهیم ایستاد. ما دستهایتان را صمیمانه می فشاریم و اعتراض شجاعانه شما را از کنج زندان ارج می نهیم اما در این میان سلامتی شما مهم ترین اولویت برای ما امضا کنندگان این نامه است. لذا مصرانه و صمیمانه از شما میخواهیم به اعتصاب غذای خود پایان دهید و درمان خود را از سر بگیرید.
ما با شور و شوق جشن آزادی تو را برگزار خواهیم کرد اما این جشن زمانی برایمان مسرت بخش خواهد بود که حضور گرم شما در میان ما با تنی سالم محقق شود.
منصور اسالو – جعفر عظیم زاده – داود رضوی – علی نجاتی – پروین محمدی – شاپور احسانی راد – شیث امانی – صدیق کریمی – کوروش بخشنده – شریف ساعد پناه – جمیل محمدی – مظفر صالح نیا – ناهید خداجو – اسماعیل کاظمی – حسین قادری – منصور کریمی – رفیق کریمی – ژیان صبحانی – کمال نامداری – جبار قادری – خلیل کریمی – یدالله صمدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر