ابراز نگرانی نسبت به وخامت حال نرگس محمدی

 جرس

وضعیت جسمی نرگس محمدی، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر در زندان زنجان بر اثر عدم درمان پزشکی رو به وخامت است. در آخرین ملاقات خانواده، او از وضعیت مناسبی برخوردار نبوده و بسختی قادر به تکلم بوده است بطوریکه پس از این ملاقات بر...............................

  وضعیت جسمی نرگس محمدی، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر در زندان زنجان بر اثر عدم درمان پزشکی رو به وخامت است. در آخرین ملاقات خانواده، او از وضعیت مناسبی برخوردار نبوده و بسختی قادر به تکلم بوده است بطوریکه پس از این ملاقات بر نگرانی ها و ناراحتی های خانواده و فرزندان خردسال او افزوده شده است. زهرا رحمانی مادر تقی رحمانی با ابراز نگرانی از شرایط جسمانی عروس خود به "جرس" می گوید: "دو روز پیش با نرگس ملاقات داشتیم که اصلا حال مناسبی نداشت. اول ما را داخل راه ندادند و او را آوردند و نشانند. بعد در را باز کردند ما رفتیم او را ملاقات کردیم. علی و کیانا هم نرگس را بغل کرده بودند و می گفتند چرا حالت اینجوری است؟ داری می میری؟ و از این حرفها...زمانی هم که وقت ملاقات تمام شد از مادرشان جدا نمی شدند و به سختی آنها را آوردیم. خیلی صحنه غم انگیزی بود. نرگس حتی زمین هم خورده بود و چند جای بدنش کبود بود و آنچه ما دیدیم بسیار نگران کننده بود. خودش هم می گفت حالش بهم می خورد و وضعیت مناسبی ندارد."
خانم رحمانی با اشاره به اضطراب و نگرانی علی و کیانا خاطرنشان کرد: "حال و روز بچه ها هم که دیگر نیازی به گفتن ندارد. پدر در کنارشان نیست و مادرشان هم که می روند در آن شرایط می بینند... شرایط روحی بچه ها بعد از دیدن حال مادرشان بدتر شد. علی دیشب از خواب پرید از من می پرسید که مامان من می میره؟ گفتم نه عزیزم انشالله مادرت را آزاد می کنند و پیشتان می آید. بچه ها حساس هستند و عقلشان هم می رسد الان هم گوش می دهند ببینند من و شما چه می گوییم. مدام نگران هستند و واکنش هایی نشان می دهند که گریه ام می گیرد و نمی توانم حرف بزنم ..."
در پی این ملاقات و افزایش نگرانی خانواده ها نسبت به وضعیت وخیم جسمانی خانم محمدی، عذرا بازرگان مادر نرگس محمدی با بغض و ناراحتی به ملاقات دو روز پیش اشاره کرده و تاکید می کند: "حال دخترم اصلا خوب نبود حتی زمین هم خورده بود و دستش کبود بود و نمی توانست بچه هایش را بغل کند. از همان دفعه قبل که نرگس در زندان بود و نیمی از بدنش فلج شد و الان همان مشکلات جسمانی اش شدت پیدا کرده است. ریه هایش هم دوباره بدتر شده و خیلی سخت نفس می کشد. دکترای زندان می گویند ما بیماری نرگس را تشخیص نمی دهیم و باید متخصص او را ببیند اما نمی گذارند نرگس را پیش دکتر خودش ببریم تا درمانش را ادامه دهد. دیروز هم رنگ و رویش زرد بود اصلا نمی توانست حرف بزند."
نرگس محمدی در حالی در زندان زنجان در کنار زندانیان غیرسیاسی نگهداری می شود که محاکمه او در تهران بوده است و طبق قوانین باید در زندان اوین تهران حکم خود را بگذراند.
مادر نرگس در این زمینه می گوید: "در زندان زنجان اصلا زندانی سیاسی زن نداریم و نرگس الان در کنار زندانیان غیرسیاسی و معتادان و قاتلین نگهداری می شود. این در حالی است که نرگس باید در بند زندانیان سیاسی نگهداری شود. اصلا نمی دانیم چرا او را به زندان زنجان آورده اند هر چه هم پیگیری می کنیم پاسخی نمی دهند. می خواهند او را اینجوری شکنجه کنند. دستمان هم به هیچ جا بند نیست.
او می افزاید: "سوال من این است اگر با این شرایط اتفاقی برای نرگس بیافتد که هر لحظه هم امکان این است که خدای نکرده اتفاقی برایش بیافتد و جانش به خطر بیافتد، چه کسی جواب ما و این دو بچه بی گناه را می دهد؟ (در این لحظه گریه امان به این مادر دردمند نداد و گفتگو برای مدتی قطع شد) بخدا نمی دانید دیروز در ملاقات بچه ها چه حالی داشتند دستشان را انداخته بودند گردن نرگس و می گفتند مامان تو داری می میری؟ مگر می توانستیم بچه ها را از مادرشان جدا کنیم و برگردانیم."
خانم بازرگان در پایان عنوان می کند: "من از مسئولین خواهش می کنم من را به جای نرگس در زندان نگه دارند و بگذارند نرگس دکتر برود و تحت درمان قرار گیرد تا حالش از این که هست بدتر نشود. بخدا حال نرگس خطرناک است و هر لحظه ممکن است اتفاقی برایش بیافتد که دیگر قابل جبران نباشد. نمی دانم به چه کسی حرفهایم را بزنم که جوابی بدهند؟ من خودم مریض هستم پدر 85 ساله اش فشار خونش بالا می رود. وقتی وضع نرگس را در آن حال و روز می بینیم اعصاب برایمان نمی ماند و نمی دانیم به کجا مراجعه کنیم تا بدادمان برسند؟ من از مسئولین می خواهم تا وضع از این بدتر نشده کاری کنند و نرگس را آزاد کنند تا تحت درمان قرار گیرد."
گفتنی است، نرگس محمدی به دلیل فعالیت در کانون مدافعان حقوق بشر از محل کار خود (شرکت بازرسی مهندسی ایران) اخراج و در اردیبهشت سال 88 به اتهام عضویت در کانون به شعبه 4 دادگاه انقلاب اسلامی احضار و پس از چند جلسه دفاع برای وی قرار 50 میلیون تومان صادر شد. اما تنها چند روز بعد، توسط مأموران امنیتی، شبانه و در منزل خود بازداشت شد و در تیرماه سال 90 در شعبه 26 دادگاه انقلاب محاکمه و به یازده سال حبس تعزیری محکوم شد، حکمی که از سوی دادگاه تجدیدنظر به شش سال حبس تعزیری کاهش یافت.