منبع: کلمه
دولت ایران در حالی حذف یارانه ها را در دستور کار قرار داده که هیچ گزارشی از نحوه اجرای این برنامه در اختیار مردم قرار داده نشده است.پرسش های فراوانی در باره این برنامه وجود دارد اما دولت در سکوت و پشت پرده مشغول اجرای آن است.دو سال پیش وقتی دولت تصمیم به اجرای این برنامه گرفته بود، مراکز مختلفی از بانک مرکزی گرفته تا مرکز پژوهشهای مجلس، پژوهشهایی در باره عوارض و عواقب حذف یارانه ها انجام دادند و گزارش آن هم به صورت علنی منتشر شد.پیش بینی بانک مرکزی ایران در آن زمان این بود که اگر یارانه مواد سوختی حذف و این مواد به قیمت های بین المللی در بازار داخلی عرضه شود، تورم به ۳۱ تا ۳۷ درصد افزایش خواهد یافت و مرکز پژوهشهای مجلس حتی از این نیز فراتر رفته و تاکید داشت که نرخ تورم بعد از حذف یارانه ها، به بالای ۵۰ درصد خواهد رسید. بحث گسترده ای در باره عوارض و پیامدهای آزاد سازی قیمت ها و نحوه مقابله با آن بین کارشناسان و صاحب نظران در جریان بود اما اکنون که قانونش تصویب شده، همه سکوت کرده اند......
دولت ایران در حالی حذف یارانه ها را در دستور کار قرار داده که هیچ گزارشی از نحوه اجرای این برنامه در اختیار مردم قرار داده نشده است. پرسش های فراوانی در باره این برنامه وجود دارد اما دولت در سکوت و پشت پرده مشغول اجرای آن است.
دو سال پیش وقتی دولت تصمیم به اجرای این برنامه گرفته بود، مراکز مختلفی از بانک مرکزی گرفته تا مرکز پژوهشهای مجلس، پژوهشهایی در باره عوارض و عواقب حذف یارانه ها انجام دادند و گزارش آن هم به صورت علنی منتشر شد.
پیش بینی بانک مرکزی ایران در آن زمان این بود که اگر یارانه مواد سوختی حذف و این مواد به قیمت های بین المللی در بازار داخلی عرضه شود، تورم به ۳۱ تا ۳۷ درصد افزایش خواهد یافت و مرکز پژوهشهای مجلس حتی از این نیز فراتر رفته و تاکید داشت که نرخ تورم بعد از حذف یارانه ها، به بالای ۵۰ درصد خواهد رسید.
بحث گسترده ای در باره عوارض و پیامدهای آزاد سازی قیمت ها و نحوه مقابله با آن بین کارشناسان و صاحب نظران در جریان بود اما اکنون که قانونش تصویب شده، همه سکوت کرده اند.
دولت نیز به جای آماده سازی افکار عمومی و برنامه ریزی دقیق برای آزاد سازی قیمت ها، بعد از تصویب قانون آن در مجلس و تائید شورای نگهبان، چنان بلوایی راه انداخت که انگار مجلس باید هر آنچه دولت می گوید تصویب کند. تا جایی که محمود احمدی نژاد در یک برنامه تلویزیونی پیشنهاد کرد برای حذف یارانه ها همه پرسی شود.
بعد از تصویب قانون حذف یارانه ها دولت اصرار داشت که اگر اصلاحات مورد نظرش اجرا نشود، این قانون را اجرا نخواهد کرد اما سرانجام نیز هیچ توافق روشنی به دست نیامد.
برخی صاحب نظران می گویند که دولت با این کار می خواست مجلس را شریک کارهایش کند و پیامدهای منفی و پیش بینی نشده حذف یارانه ها را به گردنش بیندازد و از طرف دیگر با غبارآلودکردن فضا، فرصت را از منتقدان بگیرد تا در باره این قانون و عوارض آن نظر ندهند و دستگاههای دولتی نیز از علنی کردن گزارشهایی تهیه شده، طفره بروند.
برای همین هنوز کسی نمی داند:
* تورم حاصل از آزاد سازی قیمت ها چقدر خواهد بود؟
* آیا اصلا دولت برآوردی انجام داده است که تاثیر حذف یارانه ها تا چه اندازه است؟
* قیمت مواد سوختی و کالاهای اساسی به چقدر خواهد رسید. قیمت این کالاها و خدمات در سال اول چقدر خواهد بود؟
* به چه کسانی پول نقد داده می شود؟ آیا همه ایرانیان پول نقد می گیرند یا فقط کسانی که ثبت نام کرده و از طرف دولت نیازمند تر تشخیص داده شوند.
* میزان پولی که قرار است ماهانه به هر فرد یا خانوار داده شود، چقدر است؟
* به چه شرکت های پول داده می شود؟ آیا به همه شرکت هایی که از حذف یارانه ها آسیب می بینند پول نقد داده می شود یا نه؟ مبنای دولت برای پرداخت این پول به شرکت های چیست؟
* برنامه دولت برای مقابله با عوارض و بحران های احتمالی آزاد سازی قیمت ها چیست؟
پرسشهای کلی بسیاری نظیر این وجود دارد اما پرسشها فقط محدود به این مسائل کلی نیست، در جزئیات هر کدام نیز کلی سئوال وجود دارد؟
به طور مثال:
* قیمت بنزین در طول پنج سال چقدر می شود؟
* نحوه افزایش قیمت بنزین در طول این دوره چگونه خواهد بود؟
* آیا سهمیه بندی بنزین ادامه پیدا می کند؟
* آیا با وجود آزاد سازی قیمت ها اصلا سهمیه بندی معنی دارد؟
* اگر سهمیه بندی ادامه پیدا کند، چقدر بنزین سهمیه ای به خودروها داده می شود؟
و پرسش های فراوان دیگر در باره این موضوع و موضوعات دیگری نظیر گازوئیل، گاز، برق و بقیه وجود دارد که دولت به هیچکدام پاسخی نداده است.
تنها چیزی که بسیار بر آن تاکید کرده، پول نقد و توزیع آن بین مردم است که آن هم به قدری ناروشن است که حتی مقامات دولتی هم نتوانسته اند رقمی دقیقی بدهند. از هر نفر ۷۵ هزارتومان شروع شده و حالا به ده تا پانزده هزارتومان رسیده است.
اوضاع فعلی یک نشانه روشن دارد و آن این که هیچ چیز روشن نیست نه فقط برای مردم که حتی برای قانونگذاران و دولت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر