منبع: امروز
در شرایطی که صنایع و لوازم برقی خانگی ایرانیان از قطع برق خسارت فراوان می‌بینند، همشهری از صادرات برق ارزان ایران به افغانستان خبرداد.به گزارش همشهری، مقادیر زیادی از برق داخلی به قیمت بسیار ارزان‌تر از هزینه تولید به مناطق غربی افغانستان صادر می‌شود.آفتاب نیوز نوشت: همشهری به نقل از یک منبع آگاه تاکید می‌کند براساس قراردادی که تا سال ۱۳۸۵ اعتبار داشته، ایران هرکیلوات برق را به قیمت ۲۶ تومان به استان هرات افغانستان صادر می‌کند. ولی متاسفانه کماکان پس از تاریخ مذکور تا به امروزیعنی سال ۱۳۸۹ ، قیمت صادرات برق ایران به افغانستان به همان قیمت هرکیلوات ۲۶ تومان فروخته می‌شود.این گزارش حاکی است که شرکت‌های خریدار، برق را هر کیلوات ۲۶ تومان از ایران خریداری کرده و به شهروندان افغانی هرکیلوات ۱۱۴ تومان به فروش می‌رسانند و از این طریق سالانه ۲ میلیون دلار........
در شرایطی که صنایع و لوازم برقی خانگی ایرانیان از قطع برق خسارت فراوان می‌بینند، همشهری از صادرات برق ارزان ایران به افغانستان خبرداد.به گزارش همشهری، مقادیر زیادی از برق داخلی به قیمت بسیار ارزان‌تر از هزینه تولید به مناطق غربی افغانستان صادر می‌شود.
آفتاب نیوز نوشت: همشهری به نقل از یک منبع آگاه تاکید می‌کند براساس قراردادی که تا سال ۱۳۸۵ اعتبار داشته، ایران هرکیلوات برق را به قیمت ۲۶ تومان به استان هرات افغانستان صادر می‌کند. ولی متاسفانه کماکان پس از تاریخ مذکور تا به امروزیعنی سال ۱۳۸۹ ، قیمت صادرات برق ایران به افغانستان به همان قیمت هرکیلوات ۲۶ تومان فروخته می‌شود.
این گزارش حاکی است که شرکت‌های خریدار، برق را هر کیلوات ۲۶ تومان از ایران خریداری کرده و به شهروندان افغانی هرکیلوات ۱۱۴ تومان به فروش می‌رسانند و از این طریق سالانه ۲ میلیون دلار سود می‌برند. این مقام آگاه به همشهری گفته که افغانستان هم‌اکنون از کشورهای ترکمنستان، و پاکستان برق را گران‌تر از قیمت واقعی خریداری می‌کند و تنها ایران است که برق را به بهای ارزان به افغانستان صادر می‌کند. صادرات برق به افغانستان درحالی ادامه دارد که وزیر نیرو چندی پیش گفته بود که اگر هرکیلووات در کشور ۴۶ تومان به فروش برسد وزارت نیرو در تامین برق هیچ مشکلی نخواهد داشت.
کارشناسان اقتصادی دخالت مسایل سیاسی در حوزه اقتصادی را باعث ایجاد خسارت در منافع ملی دانسته و معتقدند برای برون رفت از تحمیل خسارت به منافع مردم ضروری است به سرعت از حوزه اقتصادی سیاست زدایی به عمل بیاید. اما این نگاه سیاسی موجب شده تا غفلت‌های اساسی نسبت به خسارات ناشی از قطع برق در داخل صورت بگیرد.
در یک‌شنبه گذشته، اتاق ایران، یا به عبارتی پارلمان بخش خصوصی موضوع خسارت وارده به صنایع براثر قطع برق را مورد بررسی قرارداد. در این جلسه بهروز صادقی رییس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران با اشاره به قطع برق واحدهای تولید گفته بود که " درکجای دنیا هدف‌گذاری می‌کنند که باید قدرت اول منطقه شویم و دست وپای تولید را می‌بندند و چرا وزارت نیرو پاسخگوی قطع برق تولید نیست؟ وی با اشاره به تحریم‌ها گفت که " اگر دشمن عنوان می‌کند که اقتصاد و تولید ایران را هدف گرفته است چرا در درون، خودمان را نیز تحریم می‌کنیم؟
قطع برق در ایران و صادرات برق ارزان به افغانستان در شرایطی انجام می‌شود که صنایع ایران با توجه به حاکمیت رکود تورمی، در رنج‌اند و قطع برق آنان را بیش از گذشته ازقافله رقابت درحوزه اقتصادی بارقبای خارجی، عقب می‌اندازد. بسیاری از صنایع بزرگ کشور که به قوس الکتریکی مجهز هستند به واسطه قطع برق روزانه، ساعت‌ها با وقفه تولید روبرو هستند که این موضوع خود منجر به بحران در تولید می‌شود.
واحدهای فولاد، ذوب فلزات و ریخته گری از این دست از واحدها هستند. درحالی که صاحبان صنایع در زمان خاموشی‌ها باید دستمزد کارگران را پرداخت کنند، اما دولت تاکنون " براساس تبصره ج ماده ۱۲۱ قانون برنامه سوم توسعه، تنفیذ شده در ماده ۲۰ فصل اول بخش نخست قانون برنامه چهارم توسعه که دولت موظف به تامین خسارت ناشی از قطع برق واحدهای تولیدی است، به این ماده قانونی عمل نکرده و تاکنون خبری از پرداخت خسارات ناشی از واحدهای صنعتی در دست نیست .
علاوه نگرانی‌های مطرح شده در اتاق ایران، فعالان صنعتی در گیلان و تبریز از خاموشی‌های بدون برنامه ریزی قبلی به ستوه آمده‌اند.خبرگزاری مهر در گزارش تصویری خود بیکاری در حوزه صنعت با بروز قطع برق را به تصویر کشیده است.
البته شاید صادرات برق به افغانستان به دلیل اصراف ایرانیان در مصرف برق عنوان شود، همان چیزی که خوش خلق معاون وزیر نیرو به آن اشاره کرده است. او می‌گوید ایرانیان ۳ برابر استانداردهای جهانی برق مصرف می‌کنند. او از کولرهای گازی می‌گوید که نسبت به گذشته در مصارف خانگی وارد شده است. او هیچگاه به میزان مصرف ادارات دولتی با حجم عظیم خود در مصرف برق اقتصاد ایران اشاره‌ای نکرده است.
دکتر نهاوندیان رییس اتاق ایران در نشست ماهانه اتاق ایران تاکید کرده بود که "اگر در مسایل اقتصادی رویکرد غیراقتصادی داشته باشیم به نفع کشور نیست. بنابراین باید گفتمان عقلانیت اقتصادی در کشور حاکم شود تا از طریق گفت و گو کاستی‌ها را برطرف کنیم."
این نگاه غیراقتصادی در حوزه صادرات گاز یا تاسیس صنایعی چون اتومبیل سازی در کشورهای دیگر منجر به ضررهای انباشته شده است.
علاوه براین نگاه مذکور منجر به آن شده تا تفکری که درحوزه اقتصادی یکی از عوامل اساسی فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق باشد اکنون به عنوان عامل امنیت بخش پی‌گیری شود. شوروی در قالب پیمان اقتصادی کومکن سعی داشت با دادن سوبسید به همپیمانان خود از طریق درآمدهای نفت، گاز، برق و ....آنان را بر سر سفره سوسیالیسم روسی ثابت قدم نگاه دارد. این تفکر برای اداره یک قطب از جهان با شکست مواجه شد. اکنون بخشی از اصولگرایان افراطی که داعیه اداره و مدیریت جهان را دارند به نظر می‌رسد با صدور گاز، نفت و یا برق و صنایع ارزان به برخی کشورها همین سیاست را دنبال کرده‌اند.
این سیاست و به عبارتی نگاه سیاسی به حوزه اقتصاد درحالی در ستون سیاست خارجی قرار دارد که براساس اسناد بالادستی توسعه درکشور مانند سند توسعه چشم انداز ۲۰ کشور، ایران باید تا سال ۱۴۰۴ در حوزه‌های اقتصادی، علمی و تکنولوژیک برترین کشور منطقه باشد و برهمین اساس طرح هدفمندسازی یارانه‌ها و برداشتن سوبسید از حامل‌های انرژی و افزایش بهره وری در حوزه کسب و کار، ابزار دستیابی به چنین اهدافی تلقی می‌شوند. اما سوال اساسی این است که با سیاست یک بام و دو هوای اقتصادی مبنی بر ارائه سوبسید به افغانستان و... و حذف سوبسید در داخل آیا دستیابی به چنین اهدافی امکانپذیر خواهد بود؟ و آیا نباید از شکست این دست از تجربه‌های در کشورهای بلوک شرق درس گرفت؟آیا نباید سیاست‌زدایی از اقتصاد نباید یکی از راه‌حل‌های اساسی برای برون رفت از بحران موجود باشد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر