با فرارسیدن اولین سالگرد شهادت بهنود
رمضانی، دانشجوی نوشیروانی بابل، که در مراسم چهارشنبه آخر سال ۹۰ ،پس از
ضرب و شتم نیروهای موسوم به «لباس شخصی» کشته شده بود، پدر این دانشجوی
شهید در گفتگو با رسانه ها اعلام کرده که «ما امسال براي بهنود مراسمي
برگزار خواهيم كرد. اين مراسم, ۲۶ اسفندماه در شهرستان قائمشهر, روستاي
قراخيل, مسجد امام حسين از حدود ساعت ۲ و نيم تا ۴ و نيم عصر خواهد بود. و
در اين روز بر سر مزار بهنود جمع ميشويم.»به گزارش دانشجونیوز به نقل از تارنمای كانون حمايت از خانواده جان باختگان و بازداشتي ها، پدر بهنود ............
با فرارسیدن اولین سالگرد شهادت بهنود
رمضانی، دانشجوی نوشیروانی بابل، که در مراسم چهارشنبه آخر سال ۹۰ ،پس از
ضرب و شتم نیروهای موسوم به «لباس شخصی» کشته شده بود، پدر این دانشجوی
شهید در گفتگو با رسانه ها اعلام کرده که «ما امسال براي بهنود مراسمي
برگزار خواهيم كرد. اين مراسم, ۲۶ اسفندماه در شهرستان قائمشهر, روستاي
قراخيل, مسجد امام حسين از حدود ساعت ۲ و نيم تا ۴ و نيم عصر خواهد بود. و
در اين روز بر سر مزار بهنود جمع ميشويم.»
به گزارش دانشجونیوز به نقل از تارنمای
كانون حمايت از خانواده جان باختگان و بازداشتي ها، پدر بهنود رمضانی
دانشجوی شهید که سال گذشته بدست نیروهای امنیتی و لباس شخصی حکومت ایران
کشته شده بود، در جدیدترین گفتگو با کانون حمايت از خانواده جان باختگان و
بازداشتي ها ضمن اعلام اینکه قرار است ۲۶ اسفند ماه در شهرستان قائمشهر
مراسمی به یاد وی برگزار کنند، تاکید کرده که «واقعيت ها حذف نشوند. بايد
ديد كه امثال بهنود چه كساني بودند. بايد راه شناخت آن ها را پيدا كرد و
نبايد واقعيت ها كتمان شوند. نظر من, اين است.»
بر اساس گزارش های قبلی دانشجونیوز و
همچنین مصاحبه این وبسایت با یکی از نزدیک ترین دوستان شهید بهنود رمضانی،
مشخص شد که این دانشجو نه به علت ترکیدن نارنجک در جیب اش بلکه در اثر وارد
شدن «ضربات متعدد ناشی از اصابت جسم سخت» کشته شده بود..
یکی از صمیمی ترین دوستان و همراهان بهنود
رمضانی قرا در این باره به دانشجو نیوز گفته بود: «من پیکر بهنود را دیدم و
بعد گواهی پزشکی قانونی هم جزئیات را تایید کرد. استخوان ران پای راستش
خرد شده بود. یکی از بیضه هایش ترکیده بود. دست چپ یا راستش شکسته بود.
گردنش شکسته بود که حتی با شکستن گردن، فرد قطع نخاع می شود و نمی میرد
بلکه علت مرگ ضربات سختی بود که به سرش وارد شده بود. معلوم نیست با چه
چیزی به سرش ضربه زدند که باعث شده بود رگهای مغز پاره شود و خونریزی مغزی
کند. بعد با آمبولانس به بیمارستان الغدیر بردیم که گفتند تمام کرده است.»
با این حال نیروهای امنیتی ونظامی با پاره
کردن تصاویر این دانشجو اجازه ی برگزاری هیچگونه مراسمی در شهر تهران را
ندادند و درنهایت پیکر این دانشجو متولد 1371 در روز جمعه 27 اسفند در
زادگاهش در روستای قراخیل از توابع شهرستان قائم شهر دفن شد.
پدر این دانشجوی شهید در این گفتگو اعلام
کرده است: «ما امسال براي بهنود مراسمي برگزار خواهيم كرد. اين مراسم,
26اسفندماه در شهرستان قائمشهر, روستاي قراخيل, مسجد امام حسين از حدود
ساعت 2و نيم تا 4و نيم عصر خواهد بود. و در اين روز بر سر مزار بهنود جمع
ميشويم.»
بر اساس این گزارش آقاي رمضاني (در حالي
كه بغض خود را پنهان نمي كند, با صدايي مصمم و درعين حال, لرزان از
فروريختن اشك ها) در ارتباط با فرزندش گفته است: «بهنود آزادانديش و آزاده
بود. همه لحظاتش شيرين بود. به تازگي در كنكور قبول شده بود و آرزوها داشت
او در فكرش انسانيت بود. از آزادي صحبت مي كرد. هنگامي كه به وضعيت در
خاورميانه نگاه مي كرد, مي گفت, آزادي تاوان دارد. اين عين گفته او بود.
تفسيرش بماند براي عاقلان.»
پدر این دانشجوی شهید در ادامه تاکید کرد: «او همه جا با من است. من هميشه و هر روز به ياد او و همراهش هستم
من هم مانند او مي خواهم كه همه آزاد
باشند. من اعدام كسي را نمي خواهم, من قتل كسي را نمي خواهم, فقط يك چيز مي
خواهم و آن اينكه واقعيت ها, حذف نشوند. بايد ديد كه امثال بهنود, چه
كساني بودند. بايد راه شناخت آن ها را پيدا كرد و نبايد واقعيت ها كتمان
شوند. نظر من, اين است.»
آقای رمضانی پدر دانشجوی شهید بهنود
رمضانی در انتهای این گفتگو گفت: « به نظر من, بهنود روسفيد تاريخ شد.
ولاتحسبن الذين قتلوا في سبيل الله اموات بل احياء عند ربهم يرزقون. او
روسفيد تاريخ شده است. بهنود, آزادانديش بود. او هميشه با مااست و فراموش
نمي شود.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر