منبع: کلمه
روزنامه مردمسالاری در یادداشتی با عنوان« یک مصاحبه یک پرسش » در رابطه با طرح هدف مندی یارانه ها می نویسد:
شنبه شب باز هم احمدی نژاد در تلویزیون حاضر شد تا در مورد مسایل مختلف و به ویژه هدفمند کردن یارانه ها با مردم سخن بگوید. اظهارات احمدی نژاد در مورد این موضوع، بیشتر موکول به آینده بود و طبیعتا از آنجا که هنوز هدفمند کردن یارانه ها اجرا نشده نمی توان در این زمینه قضاوت دقیقی انجام داد. ضمن اینکه اجرای دقیق طرح هدفمندکردن یارانه ها به عنوان یک آرمان ملی، آرزوی تمام ایرانیان است، چرا که این طرح، می تواند زمینه ساز رشد و شکوفایی اقتصاد کشور باشد، مشروط بر آنکه آن را با دقت و برنامه ریزی.........روزنامه مردمسالاری در یادداشتی با عنوان« یک مصاحبه یک پرسش » در رابطه با طرح هدف مندی یارانه ها می نویسد:
شنبه شب باز هم احمدی نژاد در تلویزیون حاضر شد تا در مورد مسایل مختلف و به ویژه هدفمند کردن یارانه ها با مردم سخن بگوید. اظهارات احمدی نژاد در مورد این موضوع، بیشتر موکول به آینده بود و طبیعتا از آنجا که هنوز هدفمند کردن یارانه ها اجرا نشده نمی توان در این زمینه قضاوت دقیقی انجام داد. ضمن اینکه اجرای دقیق طرح هدفمندکردن یارانه ها به عنوان یک آرمان ملی، آرزوی تمام ایرانیان است، چرا که این طرح، می تواند زمینه ساز رشد و شکوفایی اقتصاد کشور باشد، مشروط بر آنکه آن را با دقت و برنامه ریزی دقیقی اجرا کرد؛ به گونه ای که نگرانی های صاحبنظران اقتصادی به کمترین حد ممکن کاهش یابد. اما در بین اظهارات احمدی نژاد یک نکته جلب توجه می کرد و آن، سخنان او در مورد طرح سهمیه بندی بنزین بود. احمدی نژاد در بخشی از سخنان خود گفت: «موقعی که قرار بود سهمیه بندی بنزین صورت بگیرد برخی فکر می کردند که چه اتفاقی می افتد، دنیا به آخر می سد! آشفته بودند، ولی چه شد؟»
احمدی نژاد در این گفت وگوی تلویزیونی اعتقاد داشت که همانگونه که نگرانی ها پس از سهمیه بندی بنزین رفع شد، پس از هدفمندی یارانه ها هم نگرانی ها رفع می شود. احمدی نژاد در بخش دیگری از این گفت وگو درباره سهمیه بندی بنزین گفت: «اگر به همان شیوه قبلی بنزین توزیع می شد، هم اکنون ما ۱۱۵ میلیون لیتر در روز بنزین مصرف می کردیم درحالی که اکنون این رقم ۶۵ میلیون لیتر است. این در حالی است که نه از سفرهای مردم کاسته شده و نه مشکلی برای مردم ایجاد شد.» این سخن صحیح است اما وقتی از پیامدهای طرح بزرگی همچون سهمیه بندی بنزین سخن گفته می شود و آن را با طرح بزرگتری همچون هدفمندی یارانه ها مقایسه می کنیم، باید به مسایل مهمتری بپردازیم. یکی از این مسایل که فراموش شده، میزان صرفه جویی حاصل ازسهمیه بندی بنزین است. احمدی نژاد می گویند اگر بنزین به شیوه قبل از سهیمه بندی توزیع می شد، به جای روزی ۶۵ میلیون لیتر، شاهد مصرف روزانه ۱۱۵ میلیون لیتر بنزین بودیم. اکنون پرسش اینجاست که مبلغ حاصل از این صرفه جویی چگونه صرف شده و به کجا رفته است؟
طبیعتا هر لیتر صرفه جویی در مصرف بنزین به معنای کاهش یک لیتر واردات بنزین با قیمت جهانی است و این میزان را اگر نه ۱۱۵ میلیون لیتری که احمدی نژاد گفته اند، بلکه فقط ۹۵ میلیون لیتر بدانیم بدان معناست که طی سه سالی که از سهمیه بندی بنزین می گذرد، هر روز به طور میانگین ۳۰ میلیون لیتر در مصرف بنزین صرفه جویی شده که ا گر قیمت هر لیتر بنزین وارداتی را همراه با هزینه حمل، آنگونه که برخی مسوولا ن می گویند ۷۰۰ تومان در نظر بگیریم، خود در نظر بگیرید که چه میزان صرفه جویی در مصرف بنزین صورت گرفته است.
به یاد دارم در آن زمان که سهمیه بندی بنزین آغاز شده بود و البته خبری هم از عرضه بنزین آزاد نبود، بر سرچگونگی بهره گیری از مبالغ حاصل از صرفه جویی بنزین دعوا بود! عده ای می گفتند مبالغ حاصل از صرفه جویی در مصرف بنزین باید صرف توسعه حمل و نقل درون شهری شود و عده ای هم معتقد بودند در توسعه حمل ونقل ریلی برون شهری باید هزینه شود و حتی عده ای هم بر ضرورت بهره گیری از این مبالغ برای بیمه همگانی تاکید می کردند! اما سوال مهم این است که مبالغ حاصل از صرفه جویی درمصرف بنزین پس از سهمیه بندی، چگونه صرف شد؟ وقتی در مورد موفقیت یک طرح سخن می گوییم و آن را با طرح جدیدی مقایسه می کنیم قطعا بایدتمام شاخص های مرتبط با آن را در نظر بگیریم. تنها در این صورت است که نگرانی ها کاهش می یابد و شاهد افزایش اطمینان و اعتماد مردم به طرح های اقتصادی خواهیم بود.
شنبه شب باز هم احمدی نژاد در تلویزیون حاضر شد تا در مورد مسایل مختلف و به ویژه هدفمند کردن یارانه ها با مردم سخن بگوید. اظهارات احمدی نژاد در مورد این موضوع، بیشتر موکول به آینده بود و طبیعتا از آنجا که هنوز هدفمند کردن یارانه ها اجرا نشده نمی توان در این زمینه قضاوت دقیقی انجام داد. ضمن اینکه اجرای دقیق طرح هدفمندکردن یارانه ها به عنوان یک آرمان ملی، آرزوی تمام ایرانیان است، چرا که این طرح، می تواند زمینه ساز رشد و شکوفایی اقتصاد کشور باشد، مشروط بر آنکه آن را با دقت و برنامه ریزی دقیقی اجرا کرد؛ به گونه ای که نگرانی های صاحبنظران اقتصادی به کمترین حد ممکن کاهش یابد. اما در بین اظهارات احمدی نژاد یک نکته جلب توجه می کرد و آن، سخنان او در مورد طرح سهمیه بندی بنزین بود. احمدی نژاد در بخشی از سخنان خود گفت: «موقعی که قرار بود سهمیه بندی بنزین صورت بگیرد برخی فکر می کردند که چه اتفاقی می افتد، دنیا به آخر می سد! آشفته بودند، ولی چه شد؟»
احمدی نژاد در این گفت وگوی تلویزیونی اعتقاد داشت که همانگونه که نگرانی ها پس از سهمیه بندی بنزین رفع شد، پس از هدفمندی یارانه ها هم نگرانی ها رفع می شود. احمدی نژاد در بخش دیگری از این گفت وگو درباره سهمیه بندی بنزین گفت: «اگر به همان شیوه قبلی بنزین توزیع می شد، هم اکنون ما ۱۱۵ میلیون لیتر در روز بنزین مصرف می کردیم درحالی که اکنون این رقم ۶۵ میلیون لیتر است. این در حالی است که نه از سفرهای مردم کاسته شده و نه مشکلی برای مردم ایجاد شد.» این سخن صحیح است اما وقتی از پیامدهای طرح بزرگی همچون سهمیه بندی بنزین سخن گفته می شود و آن را با طرح بزرگتری همچون هدفمندی یارانه ها مقایسه می کنیم، باید به مسایل مهمتری بپردازیم. یکی از این مسایل که فراموش شده، میزان صرفه جویی حاصل ازسهمیه بندی بنزین است. احمدی نژاد می گویند اگر بنزین به شیوه قبل از سهیمه بندی توزیع می شد، به جای روزی ۶۵ میلیون لیتر، شاهد مصرف روزانه ۱۱۵ میلیون لیتر بنزین بودیم. اکنون پرسش اینجاست که مبلغ حاصل از این صرفه جویی چگونه صرف شده و به کجا رفته است؟
طبیعتا هر لیتر صرفه جویی در مصرف بنزین به معنای کاهش یک لیتر واردات بنزین با قیمت جهانی است و این میزان را اگر نه ۱۱۵ میلیون لیتری که احمدی نژاد گفته اند، بلکه فقط ۹۵ میلیون لیتر بدانیم بدان معناست که طی سه سالی که از سهمیه بندی بنزین می گذرد، هر روز به طور میانگین ۳۰ میلیون لیتر در مصرف بنزین صرفه جویی شده که ا گر قیمت هر لیتر بنزین وارداتی را همراه با هزینه حمل، آنگونه که برخی مسوولا ن می گویند ۷۰۰ تومان در نظر بگیریم، خود در نظر بگیرید که چه میزان صرفه جویی در مصرف بنزین صورت گرفته است.
به یاد دارم در آن زمان که سهمیه بندی بنزین آغاز شده بود و البته خبری هم از عرضه بنزین آزاد نبود، بر سرچگونگی بهره گیری از مبالغ حاصل از صرفه جویی بنزین دعوا بود! عده ای می گفتند مبالغ حاصل از صرفه جویی در مصرف بنزین باید صرف توسعه حمل و نقل درون شهری شود و عده ای هم معتقد بودند در توسعه حمل ونقل ریلی برون شهری باید هزینه شود و حتی عده ای هم بر ضرورت بهره گیری از این مبالغ برای بیمه همگانی تاکید می کردند! اما سوال مهم این است که مبالغ حاصل از صرفه جویی درمصرف بنزین پس از سهمیه بندی، چگونه صرف شد؟ وقتی در مورد موفقیت یک طرح سخن می گوییم و آن را با طرح جدیدی مقایسه می کنیم قطعا بایدتمام شاخص های مرتبط با آن را در نظر بگیریم. تنها در این صورت است که نگرانی ها کاهش می یابد و شاهد افزایش اطمینان و اعتماد مردم به طرح های اقتصادی خواهیم بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر