شوکهای خبری؛ از حمله به دفتر موسوی تا بیماری کروبی

بهار یکتا
همزمان با انتشار اخباری مبنی بر بیماری تنفسی مهدی کروبی، دفتر کار سابق میرحسین موسوی از سوی نیروهای امنیتی مورد هجوم قرار گرفت.   این در حالی است که حصر غیرقانونی رهبران جنبش سبز وارد نهمین ماه خود شده و هنوز هیچ مقام رسمی مسئولیت............................
*نظرات وارده در یادداشت لزوما بیانگر دیدگاه 88 نمی باشد

 همزمان با انتشار اخباری مبنی بر بیماری تنفسی مهدی کروبی، دفتر کار سابق میرحسین موسوی از سوی نیروهای امنیتی مورد هجوم قرار گرفت.  
این در حالی است که حصر غیرقانونی رهبران جنبش سبز وارد نهمین ماه خود شده و هنوز هیچ مقام رسمی مسئولیت این اقدام خلاف شرع و قانون را بعهده نگرفته است. در همین حال میرحسین موسوی و مهدی کروبی از حق ملاقات با خانواده خود محرومند و از حداقل حقوق انسانی بی بهره شده اند.
ماموران حکومتی که پیش از این بارها به ستادها و دفتر نخست وزیر دوران دفاع مقدس حمله کرده بودند این بار نیز با یورش علاوه بر تعدادی کامپیوتر موجود، برخی دیگر از کتاب‌ها و وسایل شخصی موجود در این دفتر را هم با خود بردند و معلوم نیست حاکمیت با این همه کامپیوتری که هر روز از دفتر و خانه ای می برد بدنبال کدام اطلاعات است که تلاش بیش از سی ماهه اش را بی نتیجه گذاشته است.
شهریور سال گذشته نیزهمزمان با افزایش تهاجمات کلامی به رهبران جنبش سبز، نیروهای امنیتی باز به دفتر میرحسین موسوی حمله و با تفتیش محل وسائل و کامپیوترهای دفتر را برده بودند.
این در حالی است که پس از حصر خانگی میرحسین موسوی خبری مبنی بر خروج اسناد دوران نخست وزیری منتشر شد و علی شکوری راد تایید کرده بود" مهندس موسوی گفته که برخی از اسنادی که آنها در حال بردنشان بودند، مربوط به دوران نخست وزیری ایشان و مسائل بین ایشان و آقای خامنه ای بوده است. به همین دلیل مهندس موسوی این نیروها را نامحرم می‌دانسته، ولی آنها گفته‌اند که مجوز بردنشان را دارند." و از آنجا مشخص شد که فرمان حصر از کجا صادر شده و چه کسی می تواند نخست وزیر و رییس مجلس پیشین را بدون هیچ مدرک و اتهامی به حبس کند.
حمله به دفتر موسوی در حالی صورت می گیرد که طی ماههای گذشته از سوی اصلاح طلبان بارها درخواست شده است برای خروج از بحرانی که بر تمامی کشور سایه افکنده است، در کنار آزادی زندانیان سیاسی از رهبران جنبش رفع حصر شود. در همین حال سیر تحولات منطقه ای و جهانی و افزایش تهدیدها و فشارهای دیپلماتیک این گمانه را تقویت می کرد که شاید حاکمان با رجوع به عقلانیت تلاش کنند تا از شکافهای داخلی بکاهند.
اما صاحبان قدرت نه تنها اقدامی در این راستا نکرده اند که هر روز به بهانه ای در آتش "فتنه ای" که خود افروخته اند می دمند و فضای جامعه را ملتهب می کنند. در کنار اخبار ضدو نقیضی که از سلامت رهبران جنبش منتشر می شود تا حمله به دفتر نخست وزیر سابق، همه نشان از سردرگمی حاکمان در رویارویی با بحرانی است که در آن گرفتار آمده اند.


کروبی و حبس انفرادی

تهاجم به دفتر موسوی در حالی صورت گرفت که روز گذشته محمدتقی کروبی نیز از شرایط نامساعد پدر و انتقال وی به محل جدید خبر داد و نوشت که در حال حاضر آقای کروبی از داروهای تجویز شده توسط پزشک وزارت اطلاعات استفاده می‌کند و نیروهای امنیتی اجازه نداده اند خانم فاطمه کروبی در محل جدید نیز با همسرش همراهی کند.

به گفته فرزند مهدی کروبی، ماموران اصرار دارند که حبس آقای کروبی به صورت انفرادی ادامه یابد. این در حالی که پیش‌تر آنها بهانه‌ی شرایط خانه و نبود جا برای حضور فاطمه کروبی را مطرح ساخته بودند.

وی در عین حال تاکید کرده که مهدی کروبی همچنان از حقوق ابتدایی یک زندانی نظیر حق دسترسی به روزنامه، ملاقات منظم با نزدیکان، تلفن و … محروم است و بعد از انتقال هم تنها در محدوده آپارتمان مجاز به هواخوری است و اجازه بیرون رفتن ندارد.

شایعات تلخ

بدنبال شایعات مختلفی که توسط رسانه های حاکمیت گاه و بیگاه منتشر می شود و خبر از بیماری و وضعیت وخیم رهبران جنبش سبز می دهد، محمد نوری زاد چندی پیش در نامه ای متفاوت که از هشدار و انذار هم گذشت حاکمان را با این واقعیت رو به رو می کند که در صورت مرگ رهبران جنبش سبز چه پیش روی دارند. او که قبلا گزینه هایی را در خصوص حصر موسوی و کروبی نگارش کرده بود، اینک به " شایعه تلخی" اشاره کرده که حتی تصورش آزار دهنده است. هرچند موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی در همان تماسهای کوتاه بارها اطمینان دهند که در سلامت کاملند و جای نگرانی نیست.

برای کسانی که با شیوه های حاکمان برای اعترافات اجباری آشنایی دارند و هنوز بعد از دو سال داستان داروهای روانگردان را فراموش نکرده اند، افزودن دارویی در غذایی که هر روز توسط زندانبان برای رهبران جنبش تهیه می شود، کار چندان دشواری نخواهد بود.

طی هشت ماهی که رهبران جنبش در حصار تنگ حاکمان گرفتار آمدند و به فرمان "جنتی" از تریبون نماز جمعه، همه کانالهای ارتباطی آنان با دنیای خارج قطع شد تا امروز در مقاطع مختلف و هر زمان که نیازمند خنثی کردن "اخباری" بودند با داغ کردن تنور شایعه بیماری یکی از رهبران جنبش سعی می شد تاحدودی افکار عمومی را از مسایلی منحرف کرده و بار دیگر موضوع جنبش را به رخ رقیب بکشند.

هیچ صاحبنظری در اهداف و اغراض سیاسی پشت پرده شایعات در مورد رهبران جنبش شک ندارد و طی دو سالی که گذشت، دروغ های شاخدار آنان از حسابهای بانکی آنچنانی تا نشست و گفت و گو با نمایندگان امریکا و اروپا، تردیدی برای افکار عمومی باقی نگذاشته است که " بی اخلاقی " که موسوی در مناظرات و بیانیه هایش به کرات به آن پرداخته بود تا کجا نفوذ کرده است. افرادی که بدون هیچ محمل قانونی به خود اجازه می دهند نخست وزیر دوران دفاع مقدس و رییس اسبق مجلس شورای اسلامی و نماینده امام در بنیاد شهید را از کلیه حقوق شهروندی و انسانی محروم کند، برایشان خیلی دشوار نخواهد بود که هر از گاهی با غیراخلاقی ترین شیوه ها، افکار عمومی را بازی دهد و علاقه مندان به رهبران جنبش را دلنگران کند.

جنگ روانی ورسانه ای شیوه ای است که طی سه دهه از عمر جمهوری اسلامی در هر بزنگاهی رخ نموده است و هنوز" نیمه پنهان " و" هویت" و "کفن پوشان" و" موتورسوارها" و ... از خاطره ها نرفته که چگونه با فضاسازی که رسانه های وابسته به حاکمیت ایجاد می کردند هر روز عرصه به "غیرخودی ها"، " دگراندیشان" و " اندیشمندان" و ... تنگتر می کردند. پرونده دو سال گذشته حاکمان نیز نشان داد که برای رسیدن به هدف از هیچ وسیله ای کوتاهی نخواهند کرد و "مرگ تدریجی رهبران جنبش سبز" برای آنان که بی آبرویی "فرمان تیر" به شهروندان را صادر کرده اند، کار دشواری نخواهد بود.

اینک در زمانی که جامعه در برابر شوکهای خبری چون اختلاس سه هزار میلیارد تومانی و احتمال حمله نظامی به ایران توسط اسراییل قرار دارد، اعمال فشار بیشتر به رهبران جنبش سبز که از کلیه حقوق انسانی محروم هستند، آب به آسیاب ریختن چه کسانی است؟ افرادی که طی سالهایی که گذشت هر روز بر شکاف های ایجاد شده می افزایند و در آتش تفرقه و بحران می دمند، برای این رفتارهای خود چه توجیهی در برابر تاریخ خواهند داشت؟