بی خبری از وضعیت و سرنوشت و محل نگهداری آریا آرام نژاد، هنرمند حامی جنبش سبز

 جرس

منابع حقوق بشری، از وضعیت نامعلوم و نگران کنندۀ آریا آرام نژاد، هنرمند و فعال جنبش سبز که روز سه شنبه هفدهم آبان ماه در پی یورش ماموران امنیتی بازداشت شد، خبر می دهند.  در همین زمینه یک منبع مطلع به کمیپن بین المللی حقوق......................

 منابع حقوق بشری، از وضعیت نامعلوم و نگران کنندۀ آریا آرام نژاد، هنرمند و فعال جنبش سبز که روز سه شنبه هفدهم آبان ماه در پی یورش ماموران امنیتی بازداشت شد، خبر می دهند.

در همین زمینه یک منبع مطلع به کمیپن بین المللی حقوق بشر در ایران گفته است که وضعیت بازداشت آریا آرام نژاد خواننده و هنرمند جنبش سبز که روز سه شنبه ۱۷ آبان توسط مامورین اداره اطلاعات استان مازندران بازداشت شده بود، همچنان نامشخص است.

بر اساس گزارش ها، ظهر روز سه شنبه ۱۷ آبان ماه چند مامور اداره اطلاعات استان مقابل درب منزل آرام نژاد اقدام به دستگیری وی نموده و پس از دستگیری وارد منزل شخصی وی شدند و کلیه دست نوشته ها، سی دی ها و کامپیوتر وی را توقیف کردند.

این در حالی است که آریا آرام نژاد روز سه شنبه برای پیگیری وضعیت پرونده خود به دادگاه تجدید نظر استان مازندران در ساری مراجعه کرده بود که در هنگام بازگشت توسط مامورین امنیتی بازداشت شد.‏

تاکنون از علت بازداشت، اتهام و همچنین مکان نگهداری این هنرمند حامی جنبش سبز خبری در دست نیست.

یک منبع نزدیک به خانواده آرام نژاد، به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفته است که قاضی محمد جعفری دادستان عمومی و انقلاب شهرستان بابل از پاسخ به خانواده در خصوص دلیل بازداشت و اتهامات آریا آرام نژاد خودداری کرده است.

گفتنی است، آریا آرام نژاد در تاریخ ۲۶ بهمن سال ۸۸ به اتهام خواندن ترانه ” علی برخیز” دستگیر شد و به مدت ۵۰ روز در بند انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات استان مازندران در ساری و زندان متی کلای بابل بازداشت بود. وی از سوی شعبه صد و یک دادگاه انقلاب شهرستان بابل به اتهام اقدام علیه امنیت کشور و تبانی جهت امنیت ملی به نه ماه حبس تعزیری محکوم شد که این حکم هم اکنون در دادگاه تجدید نظر استان مازندران در حال بررسی است.

سال گذشته نیز، آریا در مجموعه دفاعیات خود در دادگاه انقلاب شهرستان بابل خطاب به قاضی باقریان گفت: "توهین به برادر جانبازم، بنده و خانواده ام از سوی مقامات امنیتی ، ایجاد رعب و هراس بنده مبنی بر بازداشت همسرم، تهدید به اعدام از سوی مقامات زندان متی کلای بابل، نگهداری در سلول انفرادی ۵/۱ در ۲ بدون کوچکترین امکانات، سهل انگاری در دادن داروهای قلبی ، همجواری در کنار سلول کسی که مبتلا به بیماری ایدز بود و وادار نمودن برای عبور پا برهنه از روی خونهای که به واسطه خود زنی آن شخص در کف سلول ریخته بود، عریان کردن بدن به بهانه بازرسی در حالی که ماموری در دستش دوربین عکاسی بود. وی در جواب اعتراض مکرر و امتناع من، وقیحانه و با خنده می گفت : ” می ترسی” ضرب و شتم بسیار شدید و غیر انسانی توسط مامور زندان متی کلا در جواب درخواست ملاقاتم با پزشک ٬ بگونه ای که تا مدتها آثارش روی بدنم قابل مشاهده بود – بستن دست و پایم با زنجیر به هم برای مدت طولانی در زندان متی کلا از مصداق های بارز شکنجه بنده در دورا ن بازداشت بوده است."

این هنرمند حامی جنبش سبز در ادامه دفاعیات خود گفته بود: "بنده پس از حوادث عاشورا که منجر به کشته شدن تعدادی از هموطنان عزیزمان گردید و پس از دیدن تصاویر تکان دهنده و جانسوزش ٬ احساس وظیفه کردم که ضمن محکوم کردن این عمل غیر انسانی رسالت هنری ام را به بجای آورم ٬ لذا دست به انتشار ترانه و آهنگی زدم که به ” علی برخیز” معروف گردید. محتوای این آهنگ اشاره دارد به سو استفاده عده ای دغل باز از نام خدا و قرآن و ائمه برای رسیدن به مقاصدی شیطانی و استمداد خواستم از ائمه برای برچیدن و خشکاندن ریشه های دروغ و نیرنگ و ریا. عجبا که امروز گویا توسل به دین و ایمان نیز در کشور ما جرم محسوب می شود !” من رئیس جمهور را به رسمیت نمی شناسم. آیا این جرم است؟ "

آرام نژاد در ادامه گفته بود: "باید روشن شود که نقش قانون اساسی ما چیست ؟ قانون به من اجازه انتقاد می دهد ، قانون به من اجازه تجمع بدون حمل سلاح میدهد ، قانون به من آزادی بیان و عقیده می دهد و من به بواسطه همین قانون که پدران ما به آن رای داده اند آزادم که نسبت به سرنوشت کشورم و ملتم بی تفاوت نباشم. متاسفانه در گزارش اداره اطلاعات امده است که شعری توهین آمیز خطاب به معاویه در وبلاگ قرار داده ام ! آیا وزارت اطلاعات تبدیل به وکیل مدافع معاویه و یزید گردیده است؟” آریا آرام نژاد در پایان دفاعیاتش خطاب به قاضی باقریان گفت: "نگرانی بنده امروز از قضاوت شماست ! زیرا بازجوهایم قاطعانه گفتند که شما مهره آنها می باشید و هر آنچه آنها بخواهند شما اجرا می کنید ! امیدوارم که خداوند به شما حقیقت را آشکار نماید تا خدای ناکرده در دنیای دیگر مجبور به پاسخگویی آنچه دیگران از شما خواسته اند، نشوید."