منبع:کلمه
وقتی در سال ۸۳ نمایندگان اصولگرای مجلس هفتم، «احمد خرم» وزیر راه و ترابری دولت خاتمی را به بهانه واگذاری پروژه راه آهن شیراز به اصفهان به پیمانکاران چینی و در قالب قرارداد فاینانس استیضاح کردند، هیچ گاه به فکرشان خطور نمی‌کرد که شاید دولت نهم هم به سر رسد و سالی از عمر دولت دهم بگذرد و قطار به شیراز نرسد. به گزارش صبح امید، روزی که «سیدحسین ذوالانوار»، نماینده اصولگرای مردم شیراز در اتاق آلبالوی باشگاه فرهنگیان شیراز در جمع خبرنگاران با افتخار از باز پس‌گیری قرارداد فاینانس راه آهن شیراز ـ اصفهان از چینی‌ها خبر می‌داد، هیچ‌گاه تصور نمی‌کرد که دستورات.........
وقتی در سال ۸۳ نمایندگان اصولگرای مجلس هفتم، «احمد خرم» وزیر راه و ترابری دولت خاتمی را به بهانه واگذاری پروژه راه آهن شیراز به اصفهان به پیمانکاران چینی و در قالب قرارداد فاینانس استیضاح کردند، هیچ گاه به فکرشان خطور نمی‌کرد که شاید دولت نهم هم به سر رسد و سالی از عمر دولت دهم بگذرد و قطار به شیراز نرسد.
به گزارش صبح امید، روزی که «سیدحسین ذوالانوار»، نماینده اصولگرای مردم شیراز در اتاق آلبالوی باشگاه فرهنگیان شیراز در جمع خبرنگاران با افتخار از باز پس‌گیری قرارداد فاینانس راه آهن شیراز ـ اصفهان از چینی‌ها خبر می‌داد، هیچ‌گاه تصور نمی‌کرد که دستورات ویژه رئیس دولت نهم و دهم هم نتواند قطار را به شیراز برساند.
با استیضاح احمد خرم و باز پس‌گیری پروژه فاینانس راه آهن شیراز ـ اصفهان در سال ۸۳، عملاً وزارت راه و ترابری در دولت اصلاحات مجبور شد اجرای این پروژه مهم را که از زمان رضاشاه پهلوی به تأخیر افتاده بود، به ۷ پیمانکار مجری در ۷ قطعه واگذار کند تا بلکه ۵۰۰ کیلومتر راه آهن در ۷ قطعه سریعتر اجرا شود و البته مجلس اصولگرای هفتم نشان دهد که ایران بی‌نیاز از جذب سرمایه‌های خارجی است.
در سال ۸۴ عمر دولت اصلاحات به پایان رسید و کار به دولت اصولگرای نهم سپرده شد. «محمود احمدی‌نژاد» در اولین سفر استانی خود در ورزشگاه شهدای ارتش به مردم شیراز قول داد که با مصوبه سفر استانی هیأت دولت، این پروژه تا پایان سال ۸۵ به شیراز برسد، اما باز هم نرسید.
استاندار فارس علت تأخیر در اتمام پروژه راه آهن شیراز ـ اصفهان را کمبود اعتبارات اعلام کرد در حالی که نفت با قیمت ۱۳۰ دلار در آن سال به فروش می‌رفت.
احمدی‌نژاد سال ۸۶ دوباره به فارس سفر کرد تا راه جدید شیراز به کازرون را که در دولت اصلاحات شروع شده بود، افتتاح کند. او در نشست پایانی این سفر در فرودگاه شیراز و در حضور حائری شیرازی، امام جمعه وقت شیراز، به «محمد رحمتی»، وزیر وقت راه و ترابری دستور ویژه داد که تا پایان سال باید راه آهن اصفهان به شیراز برسد و مردم شیراز صدای سوت قطار را بشنوند. اما در سال ۸۶ هم گوش مردم فارس صدای سوت قطار را نشنید.
این بار استاندار فارس، اجرای پل بزرگ «ایزد خواست» را علت تأخیر اعلام کرد اما قول داد که در سال ۸۷ مردم از طریق ایستگاه اقلید بتوانند به مشهد سفر کنند.
در سال ۸۷ و همزمان با هفته دولت اما سفر جمعی از خانواده شهدا به مشهد از ایستگاه اقلید انجام شد. در حالی که ایستگاه اقلید هم نیمه کار بود و کار ایمن سازی راه آهن اقلید به شهرضا پایان نیافته بود.
استاندار فارس تلاش تبلیغاتی گسترده ای را آغاز کرد و صدا و سیمای فارس مراسم اعزام زوار امام رضا(ع) را به صورت مستقیم از شبکه استانی پخش می‌کرد.
سال ۸۸ هم شروع شد و در روزهای پایانی دولت نهم ۵۰۰ کیلومتر راه آهن شیراز به اصفهان همچنان نیمه تمام است تا عملیات اجرای قطار شیراز به بوشهر هم فقط با یک کلنگ در نیمه سال ۸۷ آغاز شده باشد.
مسئولان استان قول داده‌اند که ۱۳ خردادماه مسافران حرم امام خمینی(ره) را با قطار از شیراز به تهران اعزام کنند اما زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که این سفر تبلیغاتی است و بخشی از مسیر فاقد زیرسازی لازم است و قرار است فقط یک بار قطار مسیر شیراز به تهران را طی کند و کار اتمام پروژه به دولت دهم سپرده شود.
پرویز داودی معاون اول وقت رئیس دولت و حمید بهبهانی وزیر راه و ترابری با اصرار «محمدرضا رضازاده» استاندار وقت فارس به شیراز سفر می‌کنند و در برنامه‌ای تبلیغاتی قطاری را افتتاح می‌کنند که در میان مردم فارس به “قطار دروغ و فریب” تعبیر شد؛ همان قطاری که محمود احمدی‌نژاد در فرصت ۱۹ دقیقه‌ای تلویزیونی در ۱۹ خردادماه ۸۸ از آن با افتخار یاد کرد.
کارشناسان صنعت راه‌سازی معتقدند این قطار با تحمیل هزینه‌های سرسام آور از سوی مدیران دولت نهم تا پایان سال ۹۰ هم نمی‌تواند همچون یک قطار معمولی به مردم فارس خدمات دهد.
تخلفات گسترده آقایان رجا و رضازاده استاندار و معاون استاندار دولت نهم در فارس که بر اساس توافقات گذشته بخشی از پروژه در دولت نهم از وزارت راه به عهده استانداری فارس تفویض شده بود، در اجرای آخرین قطعه راه آهن از مرودشت تا شیراز، بیش از ۴۵ میلیارد تومان خسارت به این پروژه وارد کرد تا باغ‌شهرهایشان در شهر صدرا خسارت نبیند.
تحمیل ۲۵ کیلومتر راه‌آهن و ۱۳ دهند پل به پروژه راه‌اهن شیراز ـ اصفهان از محل اکبرآباد تا شهرک شهید بهشتی بزرگترین خیانت رضازاده و رجا به این پروژه بود.
حالا با گذشت یک سال و نیم از عمر دولت دهم، وضعیت قطار دروغ و فریب صدای امام جمعه‌ای را درآورده است که خود اولین مسافر این قطار بود.
آیت‌الله ایمانی امام جمعه شیراز در حالی در نماز جمعه این هفته فریاد واغربتا برای راه‌آهن شیراز ـ اصفهان سرداد که او اولین فردی است که ۱۳ خردادماه ۸۸ پا در رکاب همین قطار موسوم به قطار دروغ و فریب گذاشت و مسیر شیراز تا اقلید را لنگ لنگان رفت تا مردم را به رای به محمود احمدی‌نژاد ترغیب کند.
آیت‌الله ایمانی در حالی ۱۳ خردادماه ۸۸ همراه با پرویز داوودی معاون اول سابق رئیس دولت، حمید بهبهانی وزیر راه و ترابری و سیدمحمدرضا رضازاده استاندار سابق، سوار بر قطار دروغ و نیرنگ شد که احساس می‌کرد، دروغ هم به مصلحت پذیرفتنی است.
ایمانی امروز با گذشت یک سال و نیم، در حالی به عقیده برخی، ایمان و عدالت خود را در تریبون نمازجمعه زیر سؤال برد، که این قطار جز دروغی بزرگ نبود و میلیاردها تومان منابع عمرانی کشور و استان را هدر داد.
وی با انتقاد از تغییر مسیر خط آهن مرودشت شیراز به سمت صدرا در گذشته، این کار را برای تأمین منافع یک عده خاص و خیانت دانست و اظهار کرد: اگر مسیر راه آهن از مرودشت به سمت پل فسا احداث شده بود اکنون این مشکلات را نداشتیم. چرا یک پروژه عظیم ۵۰۶ کیلومتری باید برای ۵۰۵ متر لنگ بماند؟
ایمانی البته از خودش نپرسید که چرا حاضر شد سوار قطاری شود که دوستانش در آن خیانت کرده‌اند؟
پروژه‌ای که قرار بود با مشارکت سرمایه‌گذاران خارجی در ۲ سال اجرا شود و پس از ۱۰ سال بهره‌برداری به طرف ایرانی واگذار شود حالا ۶ سال است که در گیرودار اجرا باقی مانده است.
روزی که سیدحسین ذوالانوار، قطار را به دلیل توانایی در جابجائی ارزان کالا، عامل اصلی توسعه صنعتی فارس بر می شمرد، باور نداشت که تا پایان عمر دولت نهم و گذشت یک سال و نیم از عمر دولت دهم ـ دولتی که او از آن حمایت می‌کند ـ حتی نتواند یک مسافر هم جابجا کند.
امروز حتی کشورهای توسعه یافته هم خود را بی‌نیاز از جذب سرمایه‌های خارجی نمی‌دانند اما اصولگرایان با بیان برخی شعارهای نا مربوط مسیر توسعه کشور و استان فارس را ۱۰ سال دورتر کردند.
اگر برنامه دولت اصلاحات در قطار شیراز به اصفهان اجرا شده بود و مجلس اصولگرای هفتم مانع از آن نشده بود، حالا مردم سه سال بود که صدای سوت قطار را می‌شنیدند و صنابع فارس قدرتی گرفته بودند و زمان مشارکت چینی‌ها به نیمه نزدیک می شد. ضمن اینکه هیچ چیز از استقلال کشور کم نشده بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر