جرم اخراجی‌های سپاه چیست؟

ریحانه موسوی

در حالی که جنبش سبز مردم ایران سومین سال تولد خود را پشت سر گذاشت، یکی از مقام های ارشد سپاه پاسداران از اخراج تعدادی از اعضای این نهاد انقلابی که در انتخابات مهندسی شده ریاست جمهوری تخلف کرده اند خبر می دهد.  او البته به کیفیت تخلف این افراد اشاره نکرده است. محمدرضا یزدی، معاون حقوقی و پارلمانی سپاه پاسداران شاید طی سه سال گذشته تاکنون هیچ اظهارنظری................

*نظرات وارده در یادداشت لزوما بیانگر دیدگاه 88 نمی باشد

  در حالی که جنبش سبز مردم ایران سومین سال تولد خود را پشت سر گذاشت، یکی از مقام های ارشد سپاه پاسداران از اخراج تعدادی از اعضای این نهاد انقلابی که در انتخابات مهندسی شده ریاست جمهوری تخلف کرده اند خبر می دهد.  او البته به کیفیت تخلف این افراد اشاره نکرده است.

محمدرضا یزدی، معاون حقوقی و پارلمانی سپاه پاسداران شاید طی سه سال گذشته تاکنون هیچ اظهارنظری نکرده باشد ولی او اینک در گفت و گویی از " آداب سپاهی" بودن سخن می گوید و از هیات رسیدگی به تخلفات انضباطی و چگونگی اخراج سپاهیانی که از چارچوب مقررات سپاه پا را فراتر نهاده اند. معلوم نیست «حمایت آنان از موسوی و کروبی و جنبش سبز» خروج از چهارچوب مقررات سپاه ارزیابی شده یا دخالت آنان در سرکوب خونین معترضان و شهروندان پرسشگر و کودتای انتخاباتی؟!

بر اساس قانون اساسی، دخالت نظامیان در امور سیاسی ممنوع است و هرگونه دخالت در امور مربوط به انتخابات از اجرا گرفته تا نظارت و تبلیغات و حتی ورود به دعواهای سیاسی،شش ماه تا سه سال حبس به همراه دارد. مساله‌ای که طی دو دهه گذشته کمتر به آن توجه شده و بخش هایی از سپاه پاسداران به بهانه دفاع از دستاوردهای انقلاب اسلامی به خود اجازه می دهند که در هر حیطه‌ای وارد شوند و میدان دار عرصه انتخابات هم باشند و فقط کسانی را به عرصه سیاست راه دهند که دیدگاه های سیاسی ـ امنیتی آنان را تامین کنند و ادامه دهندگان خط ولایت باشند و پیرو رهبری. 

هرچند در اساسنامه سپاه نیز به صراحت از اعضا خواسته شده که به صورت "یک حزب یا سازمان سیاسی" عمل نکنند، اما مداخله آنان در عرصه انتخابات طی هشت سال گذشته موید این باور است که سپاهیان با حضور سازمان یافته خود در این عرصه می خواهند حتی به زور سرنیزه، از ورود کسانی که در ولایت آنها شک و ابهامی هست به میدان سیاست جلوگیری کنند.

 

مهدی کروبی، از پیشگامان اعتراض به سپاه

شاید برای اولین بار، این شیخ مهدی کروبی بود که رسما خطر ورود نظامیان به عرصه سیاست را مطرح کرد. وقتی در انتخابات ریاست جمهوری ۸۴، سپاه با همه قوا پشت سر احمدی نژاد قرار گرفت و بیت رهبری با همراهی سرداران کسی را به پاستور فرستادند که مورد تایید باشد.

مهدی کروبی که خود نامزد ریاست جمهوری دو دوره از انتخابات ریاست جمهوری است، پس از این مداخله مستقیم و علنی سپاه در حمایت از احمدی نژاد، در نامه‌ای سرگشاده به آیت الله خامنه‌ای از روند خطرناک مداخله سپاه در سیاست سخن گفت و سرداران را حذر داد که مطابق توصیه رهبر فقید انقلاب اسلامی، از ورود به این وادی پرهیز کنند.

آيت الله خمينی در ۲۴ اسفند ۱۳۶۰ وقتی سرداران نگران انتخابات مجلس بودند، گفته بود: «ورود سياست در ارتش، شکست ارتش است». رهبر فقید جمهوری اسلامی خطاب به نظاميان تاکید کرده بود: «من عرض می‏کنم به همه اين قوا و به فرماندهان اين قوا که اين افراد در هيچ‏يک از احزاب سياسی، در هيچ‏يک از گروه‌ها وارد نشوند. اگر ارتش يا سپاه پاسدار يا ساير قوای مسلحه در حزب وارد بشود، آن روز بايد فاتحه آن ارتش را خواند. در حزب وارد نشويد، در گروه‌ها وارد نشويد اصلاً. تکليف الهی ـ شرعی همه شما اين است که يا برويد حزب يا بياييد ارتش.»

این توصیه‌های در زمان آیت الله خامنه‌ای کمتر شنیده شد؛ جانشین آیت الله خمینی بر نقش کلیدی سپاه در انتخابات و دفاع از دستاوردهای انقلاب بارها و بارها تاکید کرد. در انتخابات ریاست جمهوری ۸۸، برخی سرداران هفته ها قبل از انتخابات بی‌محابا وارد عرصه حمایت از یک کاندیدا شدند و صندوق رای در زیر سایه سلاح نظامیان برپا شد. انتخابات مزبور به پایان نرسیده، بخش امنیتی ـ اطلاعاتی سپاه پاسداران همراه وزارت اطلاعات شد؛ شبانه بسیاری از فعالان سیاسی و دست اندرکاران ستادهای نامزدهای رقیب بازداشت و به زندان افکنده شدند.

 

سردار مشفق و اشتیاق سرداران

یکسال پس از انتخابات مهندسی شده ریاست جمهوری و در حالی که فریادها و فغان‌ها از دخالت سرداران در انتخابات بلند بود و گوش شنوایی برای آن وجود نداشت، در دیدار میرحسین موسوی و سیدمحمد خاتمی ، از انتشار یک فایل صوتی سخن به میان آمد که «در سی سال گذشته بی‌سابقه بوده و متضمن مطالب سراسر دروغ و توهین و توهم است.» 

این فایل چیزی نبود جز سخنان سرداری سپاهی که مشفق نام داشت؛ سخنان این مقام نظامی ـ امنیتی که در مشهد بیان شده بود به سرعت در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد.

وی در این سخنان از کانون توطئه سخن گفت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، جبهه مشارکت و مجمع روحانیون مبارز و بنیاد باران را از مراکزی دانست که تحت سرپرستی و نفوذ نهادهای خارجی درصدد براندازی جمهوری اسلامی بوده و هستند.

این مقام ارشد سپاه، بیت رهبر فقید جمهوری اسلامی و برخی اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام و فعالان اصلاح طلب و فرزندان و خانواده‌های شهیدان را هم مورد حمله قرار داد. وی ادعا کرد که "ما (سردار مشفق و یارانش) در بزنگاه۲۲ خرداد ۸۸ ، این توطئه ی شوم را که با رای به میرحسین موسوی می توانست عملی شود، ناتمام گذاشتند و با انتصاب محمود احمدی نژاد و برخورد با عوامل آن دشمنان را ناکام گذاشتیم."

در واکنش به این اتهامات و دروغ ها، هفت تن از اصلاح طلبان با ارائه نسخه‌ای از این سخنرانی به رئیس قوه قضائیه، نسبت به مشفق و همفکران و همراهانش، انتقاد و اعلام جرم کردند. آنان اقدامات خلاف قانون این گروه مداخله گر در انتخابات را از شواهد تقلب دانستند و خواستار پیگیری منصفانه قضایی شدند. هفت چهره اصلاح طلب (میردامادی، نبوی، تاج زاده، امین زاده، رمضان زاده، صفایی فراهانی و عرب سرخی) همچنین شکایت خود را نسبت به اکاذیب و اتهامات بی‌اساس مطرح شده در این سخنرانی، اعلام کردند. شکایتی که همچنان بی‌نتیجه مانده است.

 

اخراج سپاهیان متخلف

هرچند مداخله سپاه در انتخابات همواره از سوی مسئولان تکذیب می شود، اما اینک معاون حقوقی سپاه از اخراج تعدادی از متخلفان انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ سخن می گوید. او هیچ توضیحی نمی دهد که این متخلفان چه اعمالی مرتکب شده اند و در چه رده سازمانی بوده اند و صرفا به بیان کلی عدم مداخله سپاه در امور سیاسی و برخورد با متخلفان اکتفا می کند!

وی تصریح می کند که این افراد از سپاه اخراج شده اند. اما او همچنان معتقد است که سپاه باید در همه صحنه های انقلاب حضور داشته باشد و نفس تشکیل سپاه برای حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی و دفاع  از ولایت است.

در اخرین روزهای مجلس هشتم وقتی علی مطهری از دخالت سپاه در انتخابات و اعمال نفوذ در فرستادن نماینده به مجلس سخن گفت، این سخنان با واکنش شدید رأس هرم امنیتی سپاه و حامیان مصباح یزدی قرار گرفت؛ حتی خبر پیگیرد حقوقی فرزند شهید مطهری در رسانه ها منتشر شد. 

معاون حقوقی سپاه در این خصوص با رد ادعای سردار جزایری در مورد شکایت از مطهری می گوید: نمی‎دانم آقای سردار جزایری بر چه مبنایی این صحبت را كرده‎اند؛ ولی تا جایی که مطلعم سپاه از آقای مطهری شکایت نکرده و بنا هم نیست که شکایت کند. من با ایشان در مجلس صحبت کردم. ایشان فرزند شهید بزرگوار استاد مطهری و از نمایندگان خوب مجلس هستند. ایشان تصوری از این انتخابات داشت و برداشتش این بود که برخی ارکان سپاه در انتخابات دخالت کردند.

وی که معاونت حقوقی و پارلمانی سپاه را به عهده دارد و به نظر می رسد که پیگیر تخلفات سپاهیان در انتخابات است، از علی مطهری خواسته که اسناد و مدارک خود را در مورد دخالت سپاه در انتخابات مجلس  ارائه دهد. وی مدعی می شود که این نماینده مجلس هیچ سندی در اختیار ندارد. این در حالی است که علی مطهری در پاسخ به واکنش هایی که نطق او برانگیخته بود، تهدید کرد که اگر لازم شود هم اسناد را مطرح می کند و هم نام ها را افشا.

اما اینک این فرمانده سپاه بر این باور است که نگرانی های نماینده تهران کاملا به جا بوده است: "آقای مطهری از مطرح کردن آن صحبت‎ها، نگرانی درستي داشت و گفت که دوست ندارد اعتبار سپاه خدشه‎دار شود. ایشان درباره آن نطق به من گفت که چون وقت کم بود، من بخشی از صحبت‎‎هایی را که نوشته‎ بودم، نتوانستم بگویم که آن بخش‎ها را برایم خواند. مضمون آن جملات اين بود: «برای سپاه احترام قائلم و آن را از بهترین نهاد‎ها و پاک‎ترین‎‎ها می‎دانم.» نهایتا هم دیدیم که ایشان صحبت‎‎های خود را اصلاح کرد و مسأله هم تمام شد.

چنددستگی در سپاه از بعد از قبول قطعنامه و بازگشت سرداران به پادگان های شکل جدی تری به خود گرفت. بخشی از فرماندهان بیش از آنچه در دستورالعمل کاریشان آمده بود درگیر مسایل سیاسی شدند بطوری که در جریان اصلاحات به  تهدید خاتمی رییس جمهور وقت انجامید. 

در انتخابات دهم ریاست جمهوری وقتی نخست وزیر هشت سال دفاع مقدس کاندیدای ریاست جمهوری شد، بخش وسیعی از سپاه در کنار این سیاستمدار با سابقه قرار گرفتند. اما آن دسته از فرماندهانی که در زمان رهبری آیت الله خامنه ای به قدرت رسیده بودند، سر سازگاری با موسوی نداشتند و برای به کرسی نشاندن احمدی نژاد از هیچ کوششی فروگذار نکردند.

 

اختلافات آشکار می شود

دخالت سپاه به حمایت گسترده و تقلب فراگیر در انتخابات خاتمه نیافت، پس از آن بود که فرماندهان منتصب آیت الله خامنه ای حتی در مقابل همرزمان سابق خود ایستادند و با بازداشت های غیرقانونی سناریو ساختگی خود در مورد «انقلاب مخملین» را مطرح کردند. 

در آن زمان بود که چندین نامه با عنوان جمعی از سپاهیان و رزمندگان جنگ منتشر شد. در این نامه ها با انتقاد از شرایط ایجاد شده پس از انتخابات نوشته شد که حماسه انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری که در نوع خود بی نظیرترین اتفاق سیاسی در انقلاب اسلامی بوده است که دوست و دشمن به عظمت آن اعتراف کردند اکنون قربانی اختلافاتی شده که با تدبیر قابل پیشگیری بود. در حال حاضر با شرایطی مواجه شده ایم که دست کم بیش از نیمی از جامعه در بهت و حیرت فرو رفته‌اند که ماجرای پیش آمده چگونه رقم خورده است و چرا باید کار به جایی برسد که پای نیروی نظامی به میان بیاید و رقابت سالم جای خود را به کینه توزی و دشمنی بدهد و بدتر از همه آن که خون تعدادی از هموطنان مسلمان بر زمین ریخته شود.

در این نامه از اینکه سپاهیان رو در روی مردم قرار گیرند، انتقاد شده و آمده بود: "اکنون برای ما به عنوان بسیجیانی که سال‌ها در میادین جنگ پنجه در پنجه دشمن متجاوز افکنده بودیم هیچ چیز دردناکتر ازآن نیست که در میان بخش مهمی از جامعه سپاهی و بسیجی به عنوان چماقداران و سلاح بدستان مزدبگیری تلقی می‌شوند که در ازای دریافت مستمری وپاداش حاضربه سرکوب مردم و به تعبیر دقیق تر معترضان به نتیجه انتخابات هستند. "

پس  از آن بود که یادداشت حسین علایی یک بار دیگر اختلافات پنهان شده سپاه را نمایان کرد و نشان داد در پس این اقتدار در سایه شمشیر، هیچ وحدتی نیست و اعمال فرماندهانی که توانسته بودند اختیار همه چیز را در حوادث پس از انتخابات مهندسی شده ریاست جمهوری عهده دار شوند، مورد تایید بخش عظیمی از سپاه نیست.

این در حالی بود که علی شمخانی چهره آشنای سپاه در یک برنامه تلویزیونی انتقادات آشکار خود را به آنچه می رود بیان کرده بود. او گفته بود: "مرزشکنی و هم‌مرزی با دشمن خطایی راهبردی است و هل دادن افراد به شکستن مرزها با دشمن، آن هم خطاست... هر دو کار اشتباه است."

او نه واژه جنگ نرم را پذیرفت و نه قبول کرد جبهه‌ای در جایی گشوده شده است و تنها بر وحدت برای حفظ امنیت کشور تاکید کرد. واژه‌ای که این روزها کمتر شنیده می شود.

امروز پس از سه سال بعد از آن همه تکذیب و خسارت هایی که به منافع ملی کشور وارد شده است، این مقام سپاه از اخراج متخلفان سخن می گوید، و به شکل غیرمستقیم صحه می گذارد به هر آنچه مهدی کروبی، میرحسین موسوی و سایر منتقدان بارها و بارها تذکر داده بودند. 

این در حالی است که پیش از این نیز خبر از محاکمه و تنبیه متخلفان در نیروی انتظامی سخن به میان آمده بود. پرسش این است که چرا مردم بعنوان شهروندان این سرزمین حق دانستن ندارند و چرا شفافیت و پاسخگویی نصب العین مسئولان کشور نیست. اگر سیستم نظارتی و قضایی کشور به حدی رسیده است که متخلفان را به خاطر تخلفاتشان در زمان انتخابات و رویدادهای پس از آن تنبیه و اخراج کرده، چرا کسی توضیح نمی دهد که این تخلفات چه بوده است. آیا تخلف آنان، حضور همدلانه شان در اعتراض های خیابانی یا حمایت از موسوی و کروبی و بعدتر جنبش سبز بوده، یا سرکوب شهروندان معترض و دخالت در کودتای انتخاباتی؟ و اساسا چرا این «متخلفان» در خفا محاکمه و تنبیه می شوند؟